Miejska Biblioteka Publiczna

Słoneczna opowieść z wątkami autobiograficznymi, pełna przepisów kulinarnych, włoskiej architektury i sennego klimatu prowincjonalnych miasteczek. Po bestsellerach Pod słońcem Toskanii oraz Bella Toskania, autorka, którą New York Times uhonorował przydomkiem: bard Toskanii, napisała kolejną część cyklu o dwudziestoletnim romansie z uroczym włoskiem regionem, jego sztuką, kuchnią i tradycją. Jej najnowsza książka to nastrojowy zbiór impresji o życiu w Toskanii, dziennik pełen smaków, zapachów i barw, wspaniała podróż po meandrach toskańskich pór roku. Frances Mayes opowiada o życiu w trzynastowiecznym domu z kamiennym dachem na zboczu wzórza nad Cortoną, odkrywa codzienne radości mieszkańców górskiego miasteczka, zwłaszcza uroki życia tętniącego na rynku i biesiadowania w ogrodzie, prowadzi nas śladami wielkiego renesansowego artysty Luki Signorelego, opowiada o włoskim kinie, literaturze, architekturze i sztuce. Zawsze aktywna i zaangażowana, pisze o toskańskich symbolach, które są dla niej skarbnicą wspomnień, oraz o przyjemności pisania w pokoju, gdzie zrodziła się książka "Pod słońcem Toskanii".

Historia życia z uzależnieniem narkotykowym syna. Tę historię autor dedykuje wszystkim ludziom, którzy poświęcają się idei walki z uzależnieniami i zrozumienia ich istoty - w ośrodkach rehabilitacyjnych, klinikach, instytutach badawczych, ośrodkach readaptacyjnych.

Miała swoją córeczkę w ramionach raptem przez kilka tygodni. Ponownie spotkała ją dopiero po długich 77 latach. Nigdy nie przestała kochać.
Było lato 1928 roku. Szesnastoletnia Minka Disbrow, skromna dziewczyna z małego miasteczka, niecierpliwie czekała na piknik nad jeziorem. Przeglądając się w lustrze, ubrana w specjalnie uszytą na tę okazję sukienkę, nie mogła przewidzieć, że już wkrótce jej życie całkowicie się zmieni.
Skrzywdzona przez nieznanych mężczyzn, po kilku miesiącach odkryła, że jest w ciąży. Wiedziała, że sama nie może wychować swojego maleństwa. Decyzja o oddaniu córeczki w ręce obcych ludzi złamała jej serce - czy jeszcze kiedykolwiek ją zobaczy? Czy zdarzy się cud?
Minka całe życie wierzyła, że listy, któe ciągle pisała do córki, jednak trafią do adresatki. Że wreszcie będzie mogła wyjawić sekret, któy chowała w sercu przez tyle lat. Poznaj historię, którą żył cały świat!

Pierwsza Dama Powieści Obyczajowej opowiada o psach, które wzbogacały i wzbogacają jej życie. O wszystkich swoich czworonożnych przyjaciołach. Od dzieciństwa, przez pierwsze trudne lata pisarskiej kariery, po międzynarodową sławę. Psach (w porywach jedenastu), które wychowywały się razem z jej dziewięciorgiem dzieci. I tak jak dzieci wznosiły do domu bałagan i czystą radość.

Ambitna artystka Marjorie Price (Midge) porzuca wygodne życie na przedmieściach Chicago i wyrusza do Francji. Tam zakochuje się w Yvie, fascynującym malarzu, który namawia ją na odważny, brzemienny w skutki krok. Wspólnie kupują odseparowaną od świata posiadłość La Salle w urokliwej Bretanii.Gdy pozorne szczęście na idyllicznej prowincji zaczyna się rozpadać, Midge zaprzyjaźnia się ze starszą kobietą mieszkającą nieopodal. Choć pochodzą z dwóch różnych światów, rodzi się między nimi niezwykła więź, która odmieni życie ich obu."Autorka kreśli poruszający obraz walki o przetrwanie."Joan Anderson, autorka "A Year by the Sea" oraz "An Unfinished Marriage""W rzeczy samej, ta książka to dar. [.] Żywiołowa, urocza, a do tego zabawna opowieść."Malachy McCourt, autorka "Malachy McCourt’s History of Ireland" i "A Monk Swimming""Dar z Bretanii" Marjorie Price przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Okazało się bowiem, że nie tylko jest to pozycja na wysokim poziomie literackim i świetnie przetłumaczona, ale porusza tematy i zagadnienia, które szczególnie mnie interesują. Tak więc z całym przekonaniem polecić ją mogę nawet najbardziej wybrednym i wymagającym czytelnikom. Szczególnie tym, których interesuje analiza uczuć między ludźmi, w tym przypadku bardzo zręcznie i nie nachalnie osadzonych na tle wydarzeń społeczno-politycznych. Ważnym problemem jest też dylemat wyborów życiowych artystów, ich duchowe rozterki, a często wręcz dramatyczna walka wewnętrzna. Powieść niewątpliwie skłania do głębokich refleksji, jednocześnie będąc lekturą przystępną i lekką. Na pewno też nie pozostawia czytelnika obojętnym, a jej bohaterowie na długo pozostają w pamięci."Laura Łącz"W malowniczej, oddalonej od cywilizacji bretońskiej wsi, wśród prostych mieszkańców bohaterka tej książki odnajduje ukojenie i przyjaźń, a my razem z nią. Maluje słowami obrazy z życia pełnego sprzecznych namiętności, zauroczeń i rozczarowań. To piękna opowieść o przyjaźni, odczuwaniu przyrody i przeżywaniu chwili tu i teraz."Barbara Bursztynowicz